Σεργκέι Γεσένιν "Αντίο Ωραίες Περιπλανήσεις Μου"

Σεργκέι Γεσένιν

Σεργκέι Γεσένιν * "Αντίο Ωραίες Περιπλανήσεις Μου"

Δε λυπούμαι, δεν κλαίω, δε φωνάζω, 

Όλα θα περάσουν, σαν απ' τις μηλιές άσπρη καπνιά. 

Μες στο χρυσάφι της φθοράς όλο βουλιάζω, 

Δε θα 'μαι νέος πια ποτέ ξανά. 

Αλλιώτικα πια θα χτυπάς, καρδιά μου, τώρα, 

Που το κύμα σε αγγίζει της κρύας παγωνιάς, 

Κι η στρωμένη με της λεύκας το βαμβάκι χώρα 

Δε θα σε προκαλεί ξυπόλυτος να τριγυρνάς.

Αλήτικη διάθεση, όλο και πιο αραιά 

Ταράζεις για λίγο στα χείλη τη φωτιά. 

Ω, για πάντα χαμένη μου φρεσκάδα, 

Αίσθημα του πάθους, του ματιού αγριάδα.

Τώρα πια οι επιθυμίες έχουν στερέψει. 

Ζωή μου, ή μήπως σ' έχω ονειρευτεί; 

Σάμπως σε ροζ άλογο να έχω τρέξει 

Μέσα από την άνοιξη ένα πρωί. 

Στον κόσμο αυτό είμαστε όλοι περαστικοί, 

Απ' του σφένδαμνου τα φύλλα ο χαλκός αργά κυλά... 

Ας είναι, λοιπόν, ευλογημένο το καθετί, 

Που του έλαχε ν' ανθίσει και να πεθάνει μια φορά. 

1922 

μετάφραση: Γιώργος Μολέσκης

* Ο Σεργκέι Αλεξάντροβιτς Γεσένιν (ρωσικά: Сергей Александрович Есенин, 3 Οκτωβρίου 1895 - 28 Δεκεμβρίου 1925) ήταν Ρώσος λυρικός ποιητής. Υπήρξε από τους πιο δημοφιλείς Ρώσους ποιητές του 20ου αιώνα, με σημαντικό έργο. Αυτοκτόνησε στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου σε ηλικία 30 ετών.

Γεννήθηκε στο χωριό Κονσταντίνοβο της επαρχίας του Ρυαζάν της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από ένα ζευγάρι φτωχών αγροτών. Άρχισε να γράφει ποίηση στα εννέα του χρόνια. Το 1912 μετακόμισε στη Μόσχα, όπου εργάστηκε ως στοιχειοθέτης σε ένα τυπογραφείο. Τον επόμενο χρόνο εγγράφηκε στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας ως εξωτερικός φοιτητής και φοίτησε εκεί ενάμισι χρόνο, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του.

Η πρώιμη ποίησή του είναι επηρεασμένη από το φολκλορικό στοιχείο της ζωής των χωρικών κυρίως. Το 1915, μετακόμισε στην Αγία Πετρούπολη, όπου γνωρίστηκε με το σπουδαιότερο ρώσο ποιητή της εποχής, το συμβολιστή Αλεξάντρ Μπλοκ καθώς και έτερους σημαντικούς ποιητές, όπως το Σεργκέι Γκοροντιέτσκι, το Νικολάι Κλούγιεφ και τον Αντρέι Μπέλυ. Στην Αγία Πετρούπολη έγινε γνωστός στους καλλιτεχνικούς κύκλους ιδιαίτερα και λόγω της βοήθειας του Μπλοκ. Ο ίδιος Γεσένιν έλεγε ότι ο Μπέλυ τού έμαθε τη σημασία της φόρμας ενώ ο Μπλοκ και ο Κλούγιεφ τού δίδαξαν τον πραγματικό λυρισμό.

Επιμέλεια : Μπάμπης Μπ.