Ν. Δαπόλας : «Το ίδιο το σύστημα περιθωριοποιεί τα άτομα με αναπηρία»

Σε ένα σύστημα που με τις πολιτικές του βάζει στο περιθώριο τα άτομα με αναπηρία θα ήταν πολυτέλεια κάποιος να αναρωτηθεί για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον τομέα της Αθλησης και της Φυσικής Αγωγής. Ενας τομέας που έχει τη δική του βαρύτητα τόσο στην υγεία όσο και στην ψυχολογία των συγκεκριμένων ατόμων. Ωστόσο, διαχρονικά όλες οι πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) και συνεχίζονται και σήμερα το μόνο που κάνουν είναι να μεγαλώνουν τα προβλήματα στο συγκεκριμένο χώρο.

Γι' αυτά τα θέματα μιλά στον «Ριζοσπάστη» ο πρόεδρος του Αθλητικού Σωματείου Ατόμων με Αναπηρία, Νίκος Δαπόλας, που αποκαλύπτει τη στυγνή πραγματικότητα και τις διαχρονικές ευθύνες των αρμοδίων.

-- Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στον τομέα της άθλησης στα ειδικά σχολεία;

-- Καταρχήν θα πρέπει να μιλήσουμε σε γενικό επίπεδο και να πούμε ότι η κατάσταση για τα ειδικά σχολεία θα πρέπει να χαρακτηριστεί τραγική. Τα περισσότερα απ' αυτά δεν υφίστανται πλέον, ενώ όποια έχουν απομείνει υπολειτουργούν μεγαλώνοντας το πρόβλημα. Το τι πραγματικά επικρατεί φαίνεται στο πρόσφατο παράδειγμα με την επιχορήγηση του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (ΚΕΑΠ), που το πρωί εγκρίθηκε η χρηματοδότηση και το απόγευμα μπλοκαρίστηκαν τα χρήματα λόγω οφειλών για τον ΕΝΦΙΑ.

Με βάση αυτά καταλαβαίνει κάποιος ότι κάθε άλλο παρά μπορεί να κάνει λόγο και για αθλητισμό σε αυτά τα σχολεία αφού και σε αυτό τον τομέα οι συνθήκες είναι άθλιες με αποτέλεσμα αυτός να είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος. Χαρακτηριστική είναι η εικόνα στα δύο ειδικά σχολεία για τυφλούς που υπάρχουν σήμερα, στην Καλλιθέα και στη Θεσσαλονίκη. Στο μεν πρώτο δεν υφίσταται καν προαύλιος χώρος, στο δεύτερο αν και υπάρχει κάποιο προαύλιο απουσιάζουν οι ικανοποιητικές εγκαταστάσεις για αθλητισμό, ενώ υπάρχουν και αρκετές ελλείψεις και προβλήματα στην υλικοτεχνική υποδομή. Φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για την επαρχία, όπου δεν υπάρχουν καν ειδικά σχολεία.

-- Τι συνέπειες έχει η συγκεκριμένη κατάσταση;

-- Το πρόβλημα, πέρα απ' τις συνέπειες στα άτομα με αναπηρία σε μια σειρά σημαντικούς τομείς, όπως η μόρφωση, η άθληση που σε πολλές περιπτώσεις έχει και θεραπευτικό ρόλο, εγκυμονεί και μια σειρά άλλων κινδύνων. Οπως, για παράδειγμα, η πλήρης ιδιωτικοποίηση του συγκεκριμένου χώρου αφού το τελευταίο διάστημα υπάρχουν αρκετά περιστατικά όπως, για παράδειγμα, το άνοιγμα του δρόμου για τη δημιουργία ιδιωτικών ειδικών σχολείων. Το τελευταίο διάστημα μάλιστα διάφορες ΜΚΟ αναλαμβάνουν πρωτεύοντα ρόλο.

-- Πόσο σημαντική είναι η άθληση στα άτομα με αναπηρίες;

-- Ο αθλητισμός στα άτομα με αναπηρία έχει έναν ιδιαίτερο ρόλο και στην ίδια την πάθηση αλλά και στην ψυχολογία του ατόμου. Καταρχήν αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία ώστε ένα άτομο με αναπηρία να βγει απ' το σπίτι του. Επίσης η άθληση αποτελεί μια σημαντική αγωγή ώστε να μειωθούν οι συνέπειες της αναπηρίας. Σε έναν άλλο τομέα συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση του ατόμου και λειτουργεί ευεργετικά για την ψυχολογία του.

-- Σε ποια κατάσταση βρίσκονται σήμερα οι χώροι για την πραγματοποίηση του ειδικού αθλητισμού;

-- Παρά τις μεγαλοστομίες και τα όσα ακούστηκαν στους Παραολυμπιακούς της Αθήνας το 2004, όχι μόνο δεν έγινε τίποτα αλλά θα 'λεγε κανείς ότι η κατάσταση πήγε χρόνια πίσω. Πέρα από το πρόβλημα στα ειδικά σχολεία το ίδιο και μεγαλύτερο είναι και στις αθλητικές εγκαταστάσεις που και αυτές είναι ανύπαρκτες ή σε άθλια κατάσταση εκεί όπου υπάρχουν, έχοντας ελλείψεις σε βασικές προϋποθέσεις, όπως π.χ. τα απαραίτητα προστατευτικά που θα πρέπει να υπάρχουν.

-- Ο ρόλος της Ομοσπονδίας ποιος είναι;

-- Η Ομοσπονδία για τον Αθλητισμό των ΑμΕΑ δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Δίνοντας βάρος μόνο στον πρωταθλητισμό και στις διεθνείς επιτυχίες έχει αφήσει τα σωματεία και τους αθλητές στη μοίρα τους. Από την άλλη οι όποιες επιτυχίες έρχονται σε διεθνές επίπεδο δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι συνδέονται άμεσα και με το τι χορηγίες έχει κάποιος αθλητής και πόσο έχει λύσει τα προβλήματα.

-- Ποια είναι η πραγματικότητα στα σωματεία σήμερα;

-- Τα σωματεία βρίσκονται χρόνια τώρα στο σημείο μηδέν και όποια κρατιούνται όρθια το κάνουν χάρη στις προσωπικές παρεμβάσεις κάποιων ατόμων. Δεν υπάρχει καμία μέριμνα από την πολιτεία, ενώ το οικονομικό είναι απ' τις κύριες αιτίες που τα οδηγούν στην αφάνεια. Ακόμα και όποιες επιχορηγήσεις δίνονται αυτές περνάνε από σαράντα κύματα ή χάνονται στο δρόμο. Πρόσφατο παράδειγμα για το τι συμβαίνει αποτελεί αυτό που αφορά κάποιο ποσό που έχει επιχορηγηθεί και δεν μπορούμε να το λάβουμε εδώ και καιρό αφού το τμήμα ελέγχου της ΓΓΑ βρίσκεται υπό μετακόμιση και δεν μπορεί να ελέγξει τα φορολογικά των σωματείων.

-- Ποιες είναι οι ευθύνες της πολιτείας για τη σημερινή κατάσταση;

-- Πριν αναφερθώ στις ευθύνες θα αναφέρω ένα περιστατικό. Οταν ήρθε στο σύλλογό μας ένα παιδί με πρόβλημα όρασης από τη Βουλγαρία έμεινε έκπληκτο όταν διαπίστωσε ότι στο Κέντρο Αποκατάστασης Τυφλών δεν υπήρχε ούτε γήπεδο για άθληση αυτών των ατόμων. Μάλιστα, μας είπε χαρακτηριστικά ότι εδώ ουσιαστικά μας απαγορεύουν να βγούμε έξω. Εντούτοις, στις σοσιαλιστικές χώρες κάτι τέτοιες συνθήκες ήταν αδιανόητο να υπάρχουν. Χώρια την πληθώρα ειδικών σχολείων δεν υπήρχε περίπτωση κάποιο από αυτά να μην έχει χώρους άθλησης. Εμείς ως Σύλλογος ένα από τα διαχρονικά αιτήματα που βάζουμε είναι η δημιουργία δημόσιου χαρακτήρα Αθλητικών Κέντρων που θα έχουν ως μέλημα την πραγματοποίηση της άθλησης των ατόμων με αναπηρία αλλά και θα συμβάλλουν και σε άλλους τομείς, όπως οι πολιτιστικές εκδηλώσεις, οι συγκεντρώσεις κ.τ.λ.

Τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας δεν είναι αποτέλεσμα των τελευταίων ετών ή της οικονομικής κρίσης. Αντίθετα, είναι τα διαχρονικά αποτελέσματα όλων των πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί όλα τα προηγούμενα χρόνια και καμιά απ' αυτές δεν έδωσε βάση σε αυτόν τον τομέα. Είναι το ίδιο το σύστημα που ουσιαστικά περιθωριοποιεί τα άτομα με αναπηρία.

Πηγή : rizospastis