Πετράρχης "ΣΟΝΕΤΤΟ 82 (ΝΑ Σ ΑΓΑΠΩ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕ ΚΟΥΡΑΖΕΙ,ΔΟΝΝΑ)"

 Πετράρχης

Πετράρχης * "ΣΟΝΕΤΤΟ 82 (ΝΑ Σ ΑΓΑΠΩ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕ ΚΟΥΡΑΖΕΙ,ΔΟΝΝΑ)"

Να σ’ αγαπώ ποτέ δεν με κουράζει, Δόννα,

κι ούτε θα με κουράσει για όσο θ’ ανασαίνω·

πλην έχω πια τον εαυτό μου μισημένο,

των δε δακρύων μου τα λούκια ώς το γόνα

μού φτάνουν. Σ’ έναν τάφο θέλω να με χώνα-

νε, και στο μάρμαρό του νά ’χει χαραγμένο

ποιός μ’ έβαλε στο χώμα σκέλεθρο λυωμένο

και θύμα αγώνα ερωτικού εις τον αιώνα.

Αν, όθεν, μια καρδιά πιστή να βλέπεις χάμου

ποθείς (μα δίχως να την τυραννάς), σου μένει

-και πάρ’ την να τη λυπηθείς, Κυρά- η καρδιά μου.

Μα αν, πάλι, η περιφρόνησή σου δεν χορταίνει

με αυτό τον τρόπο, τότε ξέχνα τη δικιά μου –

στον Έρωτα θε νά ’ναι και σ’ εμέ δοσμένη.

*Ο Φραντσέσκο Πετράρκα, εξελληνισμένα Πετράρχης (20 Ιουλίου 1304 - 19 Ιουλίου 1374), ήταν Ιταλός λόγιος, ποιητής και ένας από τους παλαιότερους ανθρωπιστές της Αναγέννησης.

Βάσει των έργων του Πετράρχη και, σε μικρότερο βαθμό, του Δάντη και του Βοκκάκιου, ο Πιέτρο Μπέμπο τον 16ο αιώνα δημιούργησε το μοντέλο για τη σύγχρονη ιταλική γλώσσα.

Ο Πετράρχης έγινε γνωστός για την ανάπτυξη των σονέτων του σε τέτοιο βαθμό τελειότητας, ώστε παρέμειναν αξεπέραστα μέχρι σήμερα και η χρήση τους επεκτάθηκε και σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες: κατά την Αναγέννηση, αποτέλεσαν αντικείμενο θαυμασμού, αλλά και μίμησης σε όλη την Ευρώπη. Το έργο του Canzoniere με 365 ερωτικά ποιήματα, αφιερωμένα στη Λάουρα, επηρέασε όλη τη μετέπειτα λυρική ποίηση, δημιουργώντας το γνωστό ρεύμα του «πετραρχισμού».

Επιμέλεια : Μπάμπης Μπ.