Γιεβγένι Γεφτουσένκο "Kρέμασα Το Ποίημα Μου"

Γιεβγένι Γεφτουσένκο * "Kρέμασα Το Ποίημα Μου"

Κρέμασα το ποίημά μου

Κρέμασα το ποίημά μου σ' ένα ψηλό κλαδί.

Κοίτα το που χτυπιέται με τον άνεμο.

Ξεκρέμασέ το, μου είπες, σταμάτα το μαρτύριό του.

Ξαφνιασμένοι οι διαβάτες, το βλέπουν τόση ώρα!

Το δέντρο χαιρετά, κουνώντας το ποίημά του.

Δεν υπάρχει τίποτα για απάντηση. Πρέπει να φύγουμε.

Θα το απαρνηθείς;

Μάλλον. Μα μη φοβάσαι, αύριο ένα άλλο θα 'χει την ίδια τύχη.

Θα 'πρεπε να ξοδεύομαι σε τέτοια παιχνίδια;

Ένα ποίημα δεν βαραίνει πολύ το κλαδί ενός δέντρου.

Θα γράψω για σένανε όσα θελήσεις, τόσους στίχους 

όσα και δέντρα υπάρχουν.

Κι ύστερα τι θ' απογίνει με μας τους δυο;

Ίσως όλα αυτά να τα ξεχάσουμε πολύ γρήγορα;

Όχι.

Λίγο να μας πιάσει η κούραση στο δρόμο

και θα μπορέσουμε να ξαναδούμε 

το μέρος.

Το δέντρο χαιρετά,

κουνώντας το ποίημά του.

Τότε θα ξανά 'ρθει το χαμόγελό μας.

- Πάμε!

* ΓΙΕΒΓΕΝΙ ΓΕΦΤΟΥΣΕΝΚΟ

Ρώσος ποιητής (Ζιμά 1933).Εμφανίστηκε γιά πρώτη φορά στα γράμματα μετά το 1950 με μιά ποίηση άνετη,μελοδραματική και μαχητική, που στις προθέσεις της,αλλά και στα μέσα έκφρασης,θύμιζε φανερά Μαγιακόφσκι.

Έγινε δημοφιλής,ιδιαίτερα μεταξύ των νέων,και επέδειξε μιά στάση υπερβολικής χειραφέτησης και έλλειψης ενδοιασμών απέναντι στο σοβιετικό τρόπο ζωής και σκέψης.

Επιμέλεια : Μπάμπης Μπ.