Έκτωρ Κακναβάτος "Σχέδιο Ραψωδίας"

Έκτωρ Κακναβάτος * "Σχέδιο Ραψωδίας"

Έτσι το αίμα του έγινε άσπρο όπως

όταν φωνάζομε τα πουλιά•

γιατί και τα πουλιά, τυπικά, είναι άσπρα

Ωσάν τη θάλασσα να πας, της είπε.

Εκεί σαν γονατίσεις και της παρακαλεστείς θα δεις

καταπού γέρνει το κερί που απόκαμε πια να επικαλιέται

Θα δεις το μέγα δόκανο μέσα της κι άλλα τέτοια.

Και μη μιλήσεις μπλιό :

Έτσι που ‘γινες πιο άσπρη κι απ’ το αίμα μου

Δεν είναι ελόγου τους από άστρα να σε νιώσουν.

Ο ήλιος βυθίστηκε εκεί που ξέρεις μα πάλι ευθύς

μπίστησε τ’ απάνου.

Βρέθηκαν τα καρφιά του συναίματα και στραβωμένα

μα κανένας δεν τ’ απόδειξε

Γι’ αυτό τριχωτά αυγά κουρνιάσανε οι φωνές του

Έφριξα από κορυφής

Ήταν που πέρασες ξυστά τη φλόγωση

και βγήκες πέρα αχάραγη κ’ ετούτος κάρβουνο

ίσαμε που κάηκε ως το σάλιο του

Τότες πια βυθίστηκε οριστικά∙ μη μιλήσεις

ακόμα και τώρα μη μιλήσεις

μη φορτώνεσαι στα πράγματα μην τα ονοματίζεις

άσε τα∙ πονούνε.

* Ο Έκτωρ Κακναβάτος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιώργου Κοντογιώργη, Πειραιάς, 1920 - 8 Νοεμβρίου 2010) ήταν Έλληνας ποιητής.

Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1937-1941) και εργάστηκε ως καθηγητής στην ιδιωτική εκπαίδευση. Διετέλεσε σύμβουλος στο Υπουργείο Παιδείας και αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Συγγραφέων. Την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας πραγματοποίησε το 1943 με την έκδοση της πρώτης του ποιητικής συλλογής που είχε τίτλο «Fuga». Τιμήθηκε με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1983 για τη συλλογή του «In Perpetuum»).

Ο Έκτωρ Κακναβάτος τοποθετείται στην πρώτη μεταπολεμική γενιά των Ελλήνων ποιητών. Το έργο του κινείται στα άκρα του υπερρεαλισμού με έντονη επεξεργασία της ηχητικής διάστασης του λόγου και αμείωτη ορμητικότητα που αγγίζει συχνά τα όρια της επιθετικότητας.

Επιμέλεια : Μπάμπης Μπ.