Συλλογικά, με Ενότητα και Αγώνες:
Να αποκρούσουμε την προπαγανδιστική υστερία και τον εκφοβισμό της κοινωνίας.
Να απαιτήσουμε και να επιβάλλουμε την υπεράσπιση της Δημόσιας Υγείας για Όλους, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και διάλυσή της από το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.
Τις τελευταίες μέρες βρισκόμαστε αντιμέτωποι και στην Ελλάδα με την εξάπλωση του νέου κορονοϊού, που ξέσπασε ως παγκόσμιο ζήτημα και ξεσκεπάζει τις αδυναμίες των συστημάτων Υγείας πολλών κρατών. Οι αντιδράσεις των κυβερνήσεων δείχνουν ακριβώς το παραπάνω.
Καταρχήν πρέπει να επισημανθεί το εξής: η εμφάνιση του νέο κορονοϊού στον άνθρωπο, όσο και η ραγδαία εξάπλωσή του, είναι απόροια της ίδιας της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος.
– Είναι αποτέλεσμα της οικολογικής καταστροφής, καθώς ασθένειες που μέχρι τώρα υπάρχουν μόνο σε ζώα, και είναι ακίνδυνες για τα ίδια, περνούν στον άνθρωπο λόγω της εξαφάνισης των παραδοσιακών τους βιότοπων.
– Είναι αποτέλεσμα των πολιτικών ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της Δημόσιας Υγείας, που αποκλείουν την πρόσβαση σε αυτή των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων αλλά και πολλών εργαζομένων. Με αποτέλεσμα πολλούς θανάτους ακόμα και από ιάσιμες ασθένειες.
– Σε αυτά προστίθεται η εξάπλωση του πολέμου, που αναγκάζει μεγάλους πληθυσμούς να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς και να προσπαθούν να επιβιώσουν σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση. Αρχικά η κυβέρνηση της ΝΔ επέδειξε αδιαφορία. Μάλιστα ακούσαμε δηλώσεις του τύπου «είμαστε θωρακισμένοι», όπως ακούγαμε ότι «θωρακισμένη είναι η οικονομία μας» (από τον Καραμανλή, απέναντι στην κρίση του 2007–08, λίγο πριν μας βάλουν στα Μνημόνια). Μόλις ο ιός εκδηλώθηκε στη γειτονική Ιταλία, μας αποκαλύφθηκε ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε και τόσο, καθώς «η γρίπη σκοτώνει περισσότερο κόσμο». Στην πορεία, και μετά την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος, είδαμε έναν αιφνιδιασμό αλλά και πανικό από μέρους της κυβέρνησης, οπότε και ανακοινώθηκαν κάποια μέτρα για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού.
Αυτός ο πανικός της κυβέρνησης και η αιφνίδια μεταστροφή της δείχνει και την αδυναμία της να διαχειριστεί ένα τέτοιο ζήτημα. Με τη λήψη έκτακτων μέτρων, πανικόβαλε –σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό– τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, οι οποίοι αντιλαμβάνονται τη λύσσα με την οποία περνάει τις ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές της και την αδυναμία/αδιαφορία της να τους προστατέψει.
Τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση δεν βοηθούν ουσιαστικά στον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού. Είναι πολύ λίγο αποτελεσματικά και στοχεύουν μάλλον στην επικοινωνιακή διαχείριση για γρήγορη αντίδραση κ.λπ. Στον χώρο της υγείας, μέτρα που αφορούν απαγορεύσεις αδειών, μετακινήσεων, υποχρεωτική ανακατανομή εργαζομένων στις διάφορες υπηρεσίες υγείας αλλά όχι προσλήψεις (ή προσλήψεις τρίμηνες με μπλοκάκι κ.λπ.), δεν βοηθούν σε τίποτα ένα κατεστραμμένο Δημόσιο Σύστημα Υγείας που καλείται να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση. Είναι μέτρα μάλλον αστεία, όταν στα δημόσια νοσοκομεία, που είναι κέντρα υποδοχής των ασθενών με κορονοϊό, δεν υπάρχει όχι μάσκα, όχι ενημέρωση του προσωπικού, αλλά ούτε καν οι κατάλληλες υποδομές υποδοχής όσων νοσήσουν (έλλειψη κλινών κ.λπ.). Η ΝΔ, ενώ σε επείγουσες καταστάσεις για τη Δημόσια Υγεία ζητάει αυτή να στηριχτεί από τους λιγοστούς εργαζόμενούς της και τις μισοκατεστραμένες υποδομές της, δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας. Αντίθετα, έχει πρόθεση την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση δημόσιων νοσοκομείων και της Υγείας γενικότερα, νέα μείωση των δαπανών για τη Δημόσια Δωρεάν Υγεία. Το ότι η κατάσταση είναι ελεγχόμενη προς το παρόν, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην αυτοθυσία που έχουν επιδείξει οι λιγοστοί εργαζόμενοι στα νοσοκομεία αναφοράς και όχι στα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση.
Επίσης όλες αυτές τις μέρες έχουμε παρακολουθήσει το θέατρο του παραλόγου, βλέποντας το πώς η κυβέρνηση της ΝΔ, χρησιμοποιώντας την απειλή του κορονοϊού, προσπαθεί να δικαιολογήσει την πολιτική της αλλά και την πολιτική των ιμπεριαλιστών σε άλλα ζητήματα. Για παράδειγμα, την χρησιμοποίηση του θέματος από Πέτσα και Μητσοτάκη στην προσπάθεια να δικαιολογήσουν τα κλειστά κέντρα κράτησης στα νησιά: τελικά όμως μας επισκέφτηκε ο ιός όχι μέσω κάποιου πρόσφυγα, αλλά μέσω της γειτονικής και ανεπτυγμένης Ιταλίας. Είδαμε να βγαίνει χολή απέναντι σε Κίνα, Ιράν κ.λπ., ως χώρες με ραγδαία εξάπλωση και μετάδοση λόγω των υποτίθεται άθλιων συστημάτων υγείας που έχουν. Την ίδια στιγμή όλος ο κόσμος βλέπει ότι ούτε τα «ανεπτυγμένα» συστήματα υγείας των χωρών της ΕΕ (όπου εφαρμόζονται επί δεκαετίες σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές) κατάφεραν να τον περιορίσουν.
Τέλος, αλλά σημαντικότατο, είναι το ζήτημα απαγόρευσης των εκδηλώσεων – κοινωνικών καταρχάς. Είδαμε πάνω σε αυτό το ζήτημα την απόρριψη της πολιτικής της κυβέρνησης και της τρομολαγνείας των ΜΜΕ από τους εργαζόμενους, με έναν αυθόρμητο τρόπο. Το ζήτημα όμως είναι επικίνδυνο, καθώς έτσι ανοίγουν δρόμοι για την απαγόρευση και των πολιτικών συγκεντρώσεων (βλ. και το νέο νόμο για την προσπάθεια κατάργησης στην ουσία των διαδηλώσεων), πράγμα που είναι θανάσιμος κίνδυνος για τους εργαζόμενους, για τον περιορισμό των μορφών πάλης τους.
Ο κορονοϊός είναι ένας ιός από τον οποίο προφυλλασσόμαστε όπως και από όλους τους υπόλοιπους. Σε ένα πρώτο επίπεδο, βασικά είναι τα μέτρα ατομικής υγιεινής, τα οποία αν και στοιχειώδη, στην παρούσα περίοδο της κρίσης και του εξευτελισμού του επιπέδου διαβίωσης πολλών κοινωνικών στρωμάτων, δεν είναι πάντα εφικτά. Από την άλλη, απαραίτητη είναι η έρευνα για όλα τα ιατρικά θέματα πόσο μάλλον για μια περίπτωση πανδημίας που «απειλεί» όλον τον πλανήτη. Πρέπει να δοθούν λοιπόν κονδύλια για την έρευνα και αντιμετώπιση μέσω των δημόσιων φορέων, σε συνθήκες ειλικρινούς και ανοιχτής διεθνούς επιστημονικής συνεργασίας, αντί κι αυτό το θέμα να αφεθεί στην καταστροφική λειτουργία της «ελεύθερης αγοράς» – δηλαδή να βλέπουμε πενήντα ιδρύματα και πεντακόσιες εταιρίες να ασχολούνται με τον κορονοϊό σε ανταγωνισμό μεταξύ τους, με γνώμονα το κέρδος και μόνο.
Οι εργαζόμενοι, το εργατικό κίνημα θα πρέπει να θέσουν το ζήτημα στην πραγματική του βάση. Να μην δείξουμε καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, που με πρόσχημα τον νέο κορονοϊό προετοιμάζεται να περάσει επιπλέον ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές τσακίσματος των εργαζομένων, των δικαιωμάτων μας. Μέσα από τη δημιουργία επιτροπών αγώνα, μέσω των σωματείων μας, μέσω των πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεών μας, να υπερασπιστούμε και να απαιτήσουμε την αναβάθμιση της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας για όλους. Η απεργία των εργαζομένων στα νοσοκομεία την Πέμπτη 5/3, με αίτημα την πρόσληψη προσωπικού και τις σταθερές εργασιακές σχέσεις, είναι ένα τέτοιο βήμα και πρέπει να υποστηριχτεί από όλους τους εργαζόμενους. Οι καλύτεροι μισθοί, οι καλύτερες εργασιακές σχέσεις, αλλά και η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων είναι βασικές προϋποθέσεις για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας, ειδικά όσο αυτά φουντώνουν, όσο γίνονται όλο και πιο περίπλοκα από τον παροξυσμό της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Το σύνθημα «Λεφτά για την υγεία» και «Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα, ανήκει στον λαό», είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, καθώς μια πολιτική εργατικού ελέγχου για να επιβληθεί στην πράξη η εφαρμογή των αναγκαίων κοινωνικών πολιτικών.
4 Μαρτίου 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου