Έντγκαρ Άλαν Πόε "Ανναμπελ Λη"

Έντγκαρ Άλαν Πόε

Έντγκαρ Άλαν Πόε * "Ανναμπελ Λη"

Χρονια πολλα περασαν απο τοτε

Σ'ενα βασιλειο διπλα στο γιαλο,

Που καποια κορη εζουσε,τ'ονομα της

ΑΝΝΑΜΠΕΛ ΛΗ ,θα το χετε ακουστο.

Κι η κορη αυτη μοναχην ειχε σκεψη

Να μ'αγαπα και να την αγαπω.

Ειμαστε ακομα οι δυο μικρα παιδακια,

Σ'ενα βασιλειο διπλα στο γιαλο:

Μα ηταν τρανη η αγαπη που αγαπιομαστε-

Η ΑΝΝΑΜΠΕΛ ΛΗ κι εγω.Στον ουρανο

Τα φτερωμενα σεραφειμ,που μας ζηλευανε,

Μας κοιταζαν με ματι φθονερο.

Κι ηταν γι'αυτο-περασανε πια χρονια-

Που,στο βασιλειο διπλα στο γιαλο,

Κατεβηκε απ'τα νεφη στην ωραια μου

ΑΝΝΑΜΠΕΛ ΛΗ,ψυχρο,θανατερο

Τ'αγερι κι οι μεγαλοι συγγενεις της

Την πηραν κ μ'αφησαν μοναχο,

Σ'ενα μνημουρι μεσα να τη κλεισουν

Στη χωρα τουτη διπλα στο γιαλο.

Οι αγγελοι,που δεν ειχαν τη δικη μας

Την ευτυχια,ζηλεψαν και γι'αυτο-

Ναι!Και γι'αυτο.(καθως το ξερουν ολοι

Μες στο βασιλειο διπλα στο γιαλο)

Τ'αγερι απο τα νεφη καποια νυχτα

Κατεβηκε ψυχρο,θανατερο 

Και μ'αρπαξε τον ωριο θησαυρο.

Κι απο των πιο σοφων και πιο μεγαλων

Μ'αγαπη μας τρανοτερη πολυ-

Κι ουτε οι αγγελοι πανω στα ουρανια

Κι ουτε οι δαιμονοι κατω απ'τον βαθυ

Ωκεανο μπορουνε την ψυχη μου

Να τη χωρισουνε διολου απ'τη ψυχη

Της ωραιας μου ΑΝΝΑΜΠΕΛ ΛΗ.

Γιατι ποτε δεν βγαινει το φεγγαρι

Χωρις ονειρατα γλυκα να μου κρατει

Της ωραιας μου ΑΝΝΑΜΠΕΛ ΛΗ 

Και παντα,οταν προβαλλουνε τ'αστερια.

Νιωθω και παλι τη ματια τη λαμπερη

Της ωραιας μου ΑΝΝΑΜΠΕΛ ΛΗ.

Κι ολη τη νυχτα διπλα μου τη νιωθω,

Συντροφισσα μου,αγαπη μου ακριβη,

Μεσα στον ταφο διπλα στην ακτη

Που του πελαου το κυμα αντιλαλει.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

*Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1809, από γονείς θεατρίνους. Πριν κλείσει τα δύο του χρόνια, οι γονείς του πέθαναν, και ο Έντγκαρ βρέθηκε στο Ρίτσμοντ, στο σπίτι του εμπόρου Τζων Άλλαν, που όμως δεν τον υιοθέτησε ποτέ. Οι σχέσεις του με τον πατριό του δεν ήταν ποτέ καλές, αλλά επιδεινώθηκαν όταν ο Άλλαν ανάγκασε τον Έντγκαρ να διακόψει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αναλάβει τα έξοδά του. Το 1830 ο Έντγκαρ μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, απ' όπου αποπέμφθηκε τον επόμενο χρόνο προκαλώντας επίτηδες σκάνδαλο για να εκδικηθεί τον πατριό του.
Δούλεψε έπειτα για ένα μεγάλο διάστημα σε διάφορες εφημερίδες του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, για λόγους βιοποριστικούς, αλλά κατακτώντας παράλληλα τη φήμη του έγκυρου κριτικού. "Το Κοράκι και άλλα ποιήματα", που κυκλοφόρησε το 1845, τον καθιέρωσε εν μια νυκτί ως συγγραφέα, χωρίς όμως να του ανακουφίσει τη φτώχεια στην οποία είχε ζήσει όλη την ως τότε ζωή του. Το 1836 παντρεύτηκε τη δεκατετράχρονη εξαδέλφη του Βιρτζίνια, που πέθανε φυματική έντεκα χρόνια αργότερα. Πέθανε το 1849, αλκοολικός και οπιομανής κυνηγώντας διαρκώς το όραμα της χαμένης Βιρτζίνια, και τάφηκε δίπλα της στη Βαλτιμόρη, όπως το επιθυμούσε.

Επιμέλεια : Μπάμπης Μπ.