Κυβέρνηση Και ΠΟΕΔΗΝ Για Τις Ατομικές Συμβάσεις Καθαριότητας : Καυγάς Εντυπώσεων, Πάνω Από Το Κουφάρι Της Δημόσιας Υγείας

Νίκος Μαλίνογλου* 

Δυστυχώς ο βαθμός εγκατάλειψης της Δημόσιας Υγείας και μάλιστα από την κυβέρνηση που θα τη διέσωζε, υποτίθεται, από τα Μνημόνια και την Τρόικα, δίνει τη δυνατότητα σε κάποιους να το παίζουν «κόκορες» ή μάλλον «γύπες» για να «αρπάξουν» και κάτι για τον εαυτό τους, πάνω από το κουφάρι της.

Η αντι­πα­ρά­θε­ση και οι δια­φο­ρε­τι­κές από­ψεις είναι χρή­σι­μες όταν συ­ζη­τεί­ται η ουσία των προ­βλη­μά­των της δη­μό­σιας υγεί­ας. Αλλά αυτό που γί­νε­ται με­τα­ξύ του Υπ. Υγεί­ας και της ηγε­σί­ας της ΠΟ­Ε­ΔΗΝ είναι αντι­πα­ρά­θε­ση χωρίς ουσία, χα­μη­λού επι­πέ­δου και με χα­ρα­κτη­ρι­σμούς πε­ζο­δρο­μί­ου, αφού στό­χος είναι το ποιος θα κερ­δί­σει τις εντυ­πώ­σεις.

Η ουσία δεν είναι άλλη από το πώς θα σω­θούν τα νο­σο­κο­μεία για τα φτωχά στρώ­μα­τα της κοι­νω­νί­ας αλλά και οι κα­τα­κτή­σεις των ερ­γα­ζο­μέ­νων που με αίμα κερ­δή­θη­καν εδώ και πολ­λές δε­κα­ε­τί­ες.

Αυτό είναι το θέμα και ας αφή­σουν με­ρι­κοί τα κρο­κο­δεί­λια δά­κρυα και τις πα­ντιέ­ρες του αγώνα γιατί δε τους αξί­ζει να τις κου­βα­λούν.

Τώρα θυ­μή­θη­καν τα «καρ­τέλ των ερ­γο­λά­βων»;

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ (και οι συν­δι­κα­λι­στές τους σε ΠΟ­Ε­ΔΗΝ, ΙΣΑ, κλπ) κα­λύ­τε­ρα να μη μι­λούν για σκοι­νί στο σπίτι του κρε­μα­σμέ­νου.

Τα καρ­τέλ των ερ­γο­λά­βων τα οποία με τόση θέρμη ξαφ­νι­κά κα­ταγ­γέλ­λουν, ξε­φύ­τρω­σαν μεν στο με­τα­πο­λε­μι­κό τοπίο, αλλά οι πρώ­τοι με­γά­λοι ερ­γο­λά­βοι στον κα­θα­ρι­σμό και τη σί­τι­ση πρω­το­μπή­καν στις ΔΕΚΟ τη δε­κα­ε­τία του ’80.

Η πραγ­μα­τι­κά μα­ζι­κή τους εξά­πλω­ση στο Δη­μό­σιο έγινε την εποχή της πρώ­της δια­κυ­βέρ­νη­σης Ση­μί­τη, στα τέλη της δε­κα­ε­τί­ας του 1990.

Η ση­με­ρι­νή ηγε­σία της ΠΟ­Ε­ΔΗΝ, του ΙΣΑ κλπ ήταν μέλη των κομ­μά­των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όταν τα κόμ­μα­τα τους νο­μο­θε­τού­σαν τις απα­ρά­δε­κτες αυτές δια­τά­ξεις.

Ας μη μας λένε ότι πάντα κά­να­νε αντι­πο­λί­τευ­ση ακόμα και όταν τα κόμ­μα­τα τους ήταν στη κυ­βέρ­νη­ση. Γιατί πρό­κει­ται για κυ­νι­κό ψέμα.

Ποτέ δεν βγή­καν να δια­χω­ρί­σουν τη θέση τους δη­μό­σια κα­θα­ρά και μα­χη­τι­κά από τα κόμ­μα­τα τους. Κά­ποιοι δε από αυ­τούς, ενώ κα­τέ­βαι­ναν υπο­ψή­φιοι στους δή­μους με τα κόμ­μα­τα τους και κά­ποιοι συ­ντά­χθη­καν με τα κόμ­μα­τά τους στο περ­σι­νό δη­μο­ψή­φι­σμα, έχουν τώρα το θρά­σος να που­λά­νε επα­νά­στα­ση!

Οι πα­ρα­τά­ξεις της πλειο­ψη­φί­ας στην ΠΟ­Ε­ΔΗΝ (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) απο­δε­χό­με­νες τις λο­γι­κές της δια­χεί­ρι­σης του κα­πι­τα­λι­σμού και της υπο­τα­γής στην ΕΕ και την Τρόι­κα, δεν έχουν να πουν και δεν λένε τί­πο­τα ου­σια­στι­κό για το πως θα ξε­πε­ρα­στεί η κρίση!

Και τι κά­νουν; Εξα­ντλού­νται στα πρω­ι­νά­δι­κα, με φιέ­στες χει­ρί­στου πε­ριε­χο­μέ­νου που απο­γοη­τεύ­ουν και απο­μα­κρύ­νουν ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο τους ερ­γα­ζό­με­νους από το συν­δι­κα­λι­σμό.

Διότι εάν τους ένοια­ζε πραγ­μα­τι­κά αυτό που γί­νε­ται στα νο­σο­κο­μεία (και αυτά που βιώ­νουν ασθε­νείς και ερ­γα­ζό­με­νοι) θα προ­ε­τοί­μα­ζαν με σο­βα­ρό­τη­τα ένα αγώνα διαρ­κεί­ας που θα συ­σπεί­ρω­νε τους ερ­γα­ζό­με­νους και τη κοι­νω­νία!

Όσο αρ­νού­νται να το κά­νουν αυτό, ας μην μας κου­ρά­ζουν με τις με­γα­λο­στο­μί­ες και τα κρο­κο­δεί­λια δά­κρυά τους.

Ο δε ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ «λη­σμό­νη­σε» για άλλη μια φορά τις δε­σμεύ­σεις του

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ προ­ε­κλο­γι­κά μι­λού­σε για την κα­τάρ­γη­ση όλων των «ελα­στι­κών» μορ­φών απα­σχό­λη­σης (συμ­βά­σεις έργου, ενοι­κί­α­ση, κ.λπ.) καθώς και την κα­τα­πο­λέ­μη­ση του φαι­νο­μέ­νου της ψευ­δο-απα­σχό­λη­σης (μπλο­κά­κια και συμ­βά­σεις ανε­ξαρ­τή­των υπη­ρε­σιών που υπο­κρύ­πτουν μι­σθω­τή σχέση ερ­γα­σί­ας). Πιο συ­γκε­κρι­μέ­να δε­σμευό­ταν για:

«Κα­τάρ­γη­ση της ενοι­κί­α­σης ερ­γα­ζο­μέ­νων και της εκ πε­ρι­τρο­πής ερ­γα­σί­ας και σύ­να­ψη συμ­βά­σε­ων αο­ρί­στου χρό­νου με όσους και όσες βρί­σκο­νται σε αυτό το κα­θε­στώς.
Απα­γό­ρευ­ση της ερ­γα­σί­ας με Δελ­τίο Πα­ρο­χής Υπη­ρε­σιών (μπλο­κά­κι) και των Συμ­βά­σε­ων Έργου, όταν υπο­κρύ­πτουν σχέση μι­σθω­τής ή γε­νι­κά εξαρ­τη­μέ­νης ερ­γα­σί­ας.
Ιδιώ­νυ­μο αδί­κη­μα για τους ερ­γο­δό­τες, με αυ­τε­πάγ­γελ­τη ει­σαγ­γε­λι­κή δίωξη και ποινή φυ­λά­κι­σης του­λά­χι­στον δύο ετών, η χρη­σι­μο­ποί­η­ση από αυ­τούς πα­ρά­νο­μης-«μαύ­ρης ερ­γα­σί­ας», η πα­ρα­βί­α­ση της ασφα­λι­στι­κής και της ερ­γα­τι­κής νο­μο­θε­σί­ας, των συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων, των συν­δι­κα­λι­στι­κών δι­καιω­μά­των και η πα­ρα­βί­α­ση του νό­μι­μου ή συμ­βα­τι­κού ωρα­ρί­ου».

Εφαρ­μό­ζο­ντας τα Μνη­μό­νια

Εφαρ­μό­ζο­ντας τα μνη­μό­νια όμως, εγκα­τα­λεί­πει τις πα­ρα­πά­νω δε­σμεύ­σεις καθώς και κάθε υπό­σχε­ση για αύ­ξη­ση της χρη­μα­το­δό­τη­σης για τη δη­μό­σια Υγεία.

Η κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν είναι δια­τε­θει­μέ­νη να ανοί­ξει τα νο­σο­κο­μεία και τις κλι­νι­κές που έκλει­σε η ΝΔ, ούτε να επα­να­συ­στή­σει τις μό­νι­μες ορ­γα­νι­κές θέ­σεις του προ­σω­πι­κού που κα­τάρ­γη­σε η ΝΔ τα προη­γού­με­να χρό­νια.

Στην ίδια λο­γι­κή, δεν συ­στή­νει μό­νι­μες ορ­γα­νι­κές θέ­σεις για τους ερ­γα­ζό­με­νους στη κα­θα­ριό­τη­τα, σί­τι­ση, φύ­λα­ξη.

Η εκ­δί­ω­ξη των ερ­γο­λά­βων ένα βήμα…. κατά το ήμισυ σωστό

Η προ­σπά­θεια εκ­δί­ω­ξης των ερ­γο­λά­βων που πί­νουν το αίμα των ερ­γα­ζο­μέ­νων με μι­σθούς μέχρι και 275 ευρώ(!!) και χωρίς πλήρη ασφα­λι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα, με εκ­βια­σμούς για από­λυ­ση, με συν­θή­κες γα­λέ­ρας κλπ, είναι ένα βήμα σωστό, αλλά μόνο κατά το ήμισυ. Γιατί αντί για μό­νι­μες προ­σλή­ψεις η κυ­βέρ­νη­ση προ­χω­ρά σε ατο­μι­κές συμ­βά­σεις έργου.

Η σύ­να­ψη απευ­θεί­ας συμ­βά­σε­ων και η εκ­δί­ω­ξη των ερ­γο­λά­βων είναι ένα ση­μα­ντι­κό βήμα που δεν πρέ­πει να υπο­τι­μά­ται. Για τις κα­θα­ρί­στριες, το γε­γο­νός ότι θα πλη­ρώ­νο­νται κάθε μήνα, με με­γα­λύ­τε­ρο μισθό, που θα υπο­λο­γί­ζε­ται στη βάση του ενιαί­ου μι­σθο­λο­γί­ου, χωρίς τις κα­θη­με­ρι­νές απει­λές και την τρο­μο­κρα­τία του ερ­γο­λά­βου και με βελ­τιω­μέ­νες συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας απο­τε­λεί μια πολύ ση­μα­ντι­κή αλ­λα­γή.

Την ίδια στιγ­μή όμως, αυτές οι ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις απέ­χουν πολύ από αυτά που υπο­σχό­ταν η κυ­βέρ­νη­ση για τις ελα­στι­κές σχέ­σεις ερ­γα­σί­ας κλπ, αλλά και για τη «δια­τή­ρη­ση στα­θε­ρών, αξιο­πρε­πών σχέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας και μό­νι­μης δου­λειάς για τους ερ­γα­ζό­με­νους».

Αυτό που πρέ­πει να απο­τε­λέ­σει κε­ντρι­κό ζή­τη­μα για τους ερ­γα­ζό­με­νους και τα σω­μα­τεία, για να μπο­ρέ­σει να ολο­κλη­ρω­θεί αυτό το βήμα και να μη μεί­νει μισό, είναι η επα­να­σύ­στα­ση των ορ­γα­νι­κών θέ­σε­ων και η κά­λυ­ψη των θέ­σε­ων των κα­θα­ρι­στριών, κλπ με μό­νι­μο προ­σω­πι­κό – μο­νι­μο­ποιώ­ντας τις κα­θα­ρί­στριες που ερ­γά­ζο­νται σή­με­ρα είτε μέσω ερ­γο­λά­βων, είτε με ατο­μι­κές συμ­βά­σεις έργου, όπου υφί­στα­ται μέχρι σή­με­ρα.

Σχε­τι­κά με τις ατο­μι­κές συμ­βά­σεις έργου των κα­θα­ρι­στριών

Σύμ­φω­να με το νόμο, οι συμ­βά­σεις έργου που υπο­γρά­φουν οι κα­θα­ρί­στριες που ανή­κουν στους φο­ρείς του Υπουρ­γεί­ου Υγεί­ας, δια­φέ­ρουν από τις κλασ­σι­κές συμ­βά­σεις έργου, στο εξής: οι ερ­γα­ζό­με­νες/οι ασφα­λί­ζο­νται στο ΙΚΑ και δεν ανοί­γουν μπλο­κά­κι, (κι αυτό ήταν υπο­χώ­ρη­ση της κυ­βέρ­νη­σης κάτω από τη κα­τα­κραυ­γή και τη πίεση των συν­δι­κά­των, κλπ), η αμοι­βή τους υπο­λο­γί­ζε­ται στη βάση του ενιαί­ου μι­σθο­λο­γί­ου των υπαλ­λή­λων του δη­μό­σιου τομέα (στην κα­τη­γο­ρία της Υπο­χρε­ω­τι­κής Εκ­παί­δευ­σης) ενώ δι­καιού­νται και τις αντί­στοι­χες προ­σαυ­ξή­σεις (για νυ­χτε­ρι­νή ερ­γα­σία κλπ) και επι­δό­μα­τα που δι­καιού­νται οι δη­μό­σιοι υπάλ­λη­λοι.

Ωστό­σο οι θέ­σεις αυτές δεν είναι μό­νι­μες, όπως θα έπρε­πε, αφού κα­λύ­πτουν πά­γιες και διαρ­κείς ανά­γκες. Ο νόμος λήγει το 2017 και έτσι οι ερ­γα­ζό­με­νες/οι μέ­νουν με το ερω­τη­μα­τι­κό της ανα­νέ­ω­σης, όμη­ροι του πο­λι­τι­κού σκη­νι­κού.

Όσον αφορά στο κα­θε­στώς των ρεπό και των αδειών τους ρυθ­μί­ζε­ται με εγκύ­κλιο του Υπουρ­γεί­ου που προ­βλέ­πει ότι δι­καιού­νται 2 μέρες κα­νο­νι­κή άδεια το μήνα, αναρ­ρω­τι­κές άδειες κλπ. Ωστό­σο, ακρι­βώς επει­δή αυτά τα δι­καιώ­μα­τα ρυθ­μί­ζο­νται με εγκύ­κλιο και δεν προ­βλέ­πο­νται ρητά στο νόμο για τις ατο­μι­κές συμ­βά­σεις των ερ­γα­ζο­μέ­νων στην κα­θα­ριό­τη­τα ή σε κά­ποιο άλλο νόμο, επα­φί­ε­ται στον εκά­στο­τε Διοι­κη­τή αν θα τα πα­ρα­χω­ρή­σει ή όχι. Έτσι από απα­ρά­βα­τα ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα γί­νο­νται αντι­κεί­με­νο δια­πραγ­μά­τευ­σης.

Επι­πλέ­ον ο τρό­πος με τον οποίο θα εφαρ­μο­στεί ο ίδιος ο νόμος επα­φί­ε­ται σε ένα βαθμό στους διοι­κη­τές των νο­σο­κο­μεί­ων. Έτσι ένας διοι­κη­τής που θέλει να σα­μπο­τά­ρει τις απευ­θεί­ας συμ­βά­σεις μπο­ρεί εφευ­ρί­σκο­ντας διά­φο­ρες δι­καιο­λο­γί­ες να προ­χω­ρή­σει σε 3ωρες, 4ωρες, 6ωρες κλπ συμ­βά­σεις στε­ρώ­ντας από τις ερ­γα­ζό­με­νες τη δυ­να­τό­τη­τα για έναν κα­λύ­τε­ρο μισθό, τα βαρέα και αν­θυ­γιει­νά έν­ση­μα κ.α.

Τέλος, εκτός από τα προ­α­να­φε­ρό­με­να, οι ερ­γα­ζό­με­νες/οι στην κα­θα­ριό­τη­τα στε­ρού­νται το δι­καί­ω­μα να υπο­γρά­ψουν συλ­λο­γι­κή σύμ­βα­ση ερ­γα­σί­ας καθώς και το δι­καί­ω­μα της απο­ζη­μί­ω­σης σε πε­ρί­πτω­ση από­λυ­σης.

Η πρό­τα­ση μας μπο­ρεί να υλο­ποι­η­θεί μόνο με κί­νη­μα και αγώ­νες

Το τα­ξι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα πρέ­πει να συ­νε­χί­σει τον αγώνα για την κα­τάρ­γη­ση των ερ­γο­λα­βιών, την με­τα­τρο­πή των συμ­βά­σε­ων σε συμ­βά­σεις εξαρ­τη­μέ­νης ερ­γα­σί­ας αο­ρί­στου χρό­νου, μέχρι την επα­να­σύ­στα­ση των ορ­γα­νι­κών θέ­σε­ων και την κά­λυ­ψη των θέ­σε­ων αυτών με μό­νι­μο προ­σω­πι­κό.

Ανα­πό­σπα­στο κομ­μά­τι αυτού του αγώνα απο­τε­λεί το κά­λε­σμα των κα­θα­ρι­στριών να γρα­φτούν στα σω­μα­τεία των νο­σο­κο­μεί­ων (και λοι­πών φο­ρέ­ων του Υπουρ­γεί­ου Υγεί­ας) με αντί­στοι­χη τρο­πο­ποί­η­ση των κα­τα­στα­τι­κών των σω­μα­τεί­ων όπου χρειά­ζε­ται.

Επί­σης, την ίδια στιγ­μή που διεκ­δι­κού­με μό­νι­μες και στα­θε­ρές σχέ­σεις ερ­γα­σί­ας με πλήρη ερ­γα­σια­κά και ασφα­λι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα για τις κα­θα­ρί­στριες, κα­θή­κον των σω­μα­τεί­ων στα νο­σο­κο­μεία και στους λοι­πούς φο­ρείς του Υπουρ­γεί­ου Υγεί­ας σή­με­ρα είναι να πα­λέ­ψουν μαζί με τις κα­θα­ρί­στριες για τη διεκ­δί­κη­ση των κα­λύ­τε­ρων δυ­να­τών συμ­βά­σε­ων (δη­λα­δή για 8ωρες συμ­βά­σεις αντί όχι 6ωρες ή 3ωρες – πχ Σι­σμα­νό­γλειο η Διοί­κη­ση απο­φά­σι­σε να προ­σλά­βει με 8ωρη απα­σχό­λη­ση, ενώ σε άλλα νο­σο­κο­μεία 4ωρα, 5ωρα και 6ωρα) στα πλαί­σια του ισχύ­ο­ντος νόμου, καθώς και να ελέγ­χουν για την πιστή εφαρ­μο­γή όλων των δι­καιω­μά­των που προ­βλέ­πει ο νόμος και οι εγκύ­κλιοι και είναι υπέρ των ερ­γα­ζο­μέ­νων!

Αυτός ο αγώ­νας βέ­βαια δεν πρό­κει­ται να δοθεί απ’ αυ­τούς που έκα­ναν πλά­τες για να μπουν οι ερ­γο­λά­βοι, και που συ­νέ­βα­λαν γε­νι­κά στη διά­λυ­ση της δη­μό­σιας Υγεί­ας και του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος, αλλά από τις υγιείς δυ­νά­μεις στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα, μαζί με την πλειο­ψη­φία των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Η ου­σια­στι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση και η νι­κη­φό­ρα προ­ο­πτι­κή απέ­να­ντι στις μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές που εφαρ­μό­ζο­νται τα τε­λευ­ταία χρό­νια, απαι­τούν πρώτα απ’ ‘όλα, σαφή τα­ξι­κό και αντι­μνη­μο­νια­κό προ­σα­να­το­λι­σμό του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος. Κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νί­ων, άρ­νη­ση πλη­ρω­μής του χρέ­ους, ρήξη με την αποι­κιο­κρα­τία και τη φυ­λα­κή της ευ­ρω­ζώ­νης και της Ε.Ε., και χά­ρα­ξη μιας άλλης πο­λι­τι­κής ενά­ντια στην εξου­σία του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου και προς όφε­λος του λαού.

*Ο Νίκος Μα­λί­νο­γλου είναι πρό­ε­δρος του Σω­μα­τεί­ου Ερ­γα­ζο­μέ­νων στο Σι­σμα­νό­γλειο Νο­σο­κο­μείο

Πηγή : rproject