Το αφιέρωμα αφορά τις εργασίες του διήμερου που έγινε στη Θεσσαλονίκη, με διαδικτυακή συμμετοχή πολλών συλλογικοτήτων από Αθήνα, Γιάννενα, Κορινθία, Λέσβο, Κρήτη, Βόλο, Λαύριο και Λομβαρδία. Το θέμα του διημέρου ήταν» : Αναζητώντας και δημιουργώντας ένα κοινό τόπο για την Ψυχική Υγεία και τα κοινωνικά κινήματα σε καιρούς εγκλεισμού, αποκλεισμών και περιφράξεων».
Πραγματοποιήθηκε ένας πολυφωνικός διάλογος, αμέσως μετά το πρώτο lockdown, ένα κάλεσμα για κινηματικές διεκδικήσεις και δράσεις από την Ελλάδα μέχρι την Λομβαρδία. Παρουσιάστηκαν διάφορες εμπειρίες κοινωνικής αλληλεγγύης στη διάρκεια της καραντίνας, διανομή τροφίμων, συλλογικές κουζίνες, διαδικτυακή , ψυχολογική υποστήριξη, οργάνωση δραστηριοτήτων για τη φύλαξη παιδιών που οι γονείς τους ήταν υποχρεωμένοι να εργάζονται, παραγωγή προσωπικών μασκών σε αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της Λομβαρδίας μαζί με φυλακισμένους γειτονικών φυλακών κ.λπ.
Το διήμερο διοργανώθηκε από την ομάδα Ψυχικής Υγείας Covid-19-Aλληλεγγύη Θεσσαλονίκης με τη συμμετοχή του δικτύου Αλληλεγγύης Κοινωνικών Ιατρείων Αθήνας, της Κοινότητας Αλληλεγγύης Ηρακλείου Κρήτης, του Δικτύου Ακoύγοντας Φωνές, της Πρωτοβουλίας ‘Ψ’, τις Συλλογικές Δράσεις Κοινωνικής Αλληλεγγύης για το 18ανω, της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης και Αλληλοβοήθειας Ιωαννίνων, κρατούμενους των ελληνικών φυλακών, άτομα με αναπηρία, μέλη του κοινωνικού χώρου Μικρόπολις, μέλη της συλλογικότητας Salute Fuorimercato (Υγεία Εκτός Αγοράς) από το Μιλάνο κ.α.
Από την εποχή που ο Μπαζάλια, στη δεκαετία του 1970, ανακήρυσσε την ψυχική υγεία ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα μέχρι σήμερα, στην εποχή της πανδημίας, που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιεί για τη σοβαρότητα των ψυχικών διαταραχών που συνδέονται με την πανδημία, το διακύβευμα είναι η απελευθέρωση της ψυχικής υγείας από τον θανάσιμο εναγκαλισμό της με τη φαρμακοβιομηχανία, την Ακαδημαϊκή Ψυχιατρική, τη βιοπολιτική. Είναι το άνοιγμά της στα κοινωνικά κινήματα, στους ανθρώπους με προβλήματα ψυχικής υγείας και σε ολόκληρη την κοινωνία. Η θεώρηση της θεραπείας ως μιας διαδικασίας χειραφέτησης, ατομικά και συλλογικά, επιτρέπει να ξεπεράσουμε διαλεκτικά τα τραύματα που βιώνει η κοινωνία, ως συνέπεια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών για την Υγεία και την Ψυχική Υγεία.
Ο διάλογος που έχει αρχίσει και αναπτύσσεται γύρω από όλα αυτά τα ζητήματα είναι ανοιχτός σε όλες τις συλλογικότητες, σε όλες τις αυτοοργανωμένες εστίες αντίστασης στη θανατοπολιτικη της βιοεξουσίας.
Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτό τεύχος των ΤΨ περιλαμβάνονται και άρθρα στα οποία οι συνθήκες της πανδημίας και της κρίσης του πολιτισμού έχουν προσδώσει επικαιρότητα. Ποια η σχέση καλλιτεχνικής δημιουργίας και ψυχικής υγείας, είναι ένα από αυτά.
Ενάντια στο φόβο, την εξατομίκευση και την παραίτηση από τα κοινά, που επιβάλει με την κατασταλτική πολιτική της η βιοεξουσία στο όνομα της προστασίας της υγείας του πληθυσμού είναι ιστορικά αναγκαίο και συνάμα ιαματικό να συνενώσουμε τις δυνάμεις μας για να δώσουμε τη μάχη της απελευθέρωσης της κοινωνίας από τα δεσμά του καπιταλισμού και της αλλοτρίωσης.
Κατερίνα Μάτσα 21-1-2021
Πηγή : Νέα Προοπτική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου