Τακτική Υποχώρηση Της Κυβέρνησης Στο Θέμα Του ΚΕΘΕΑ / της Κατερίνας Μάτσα

της Κατερίνας Μάτσα

Ανακοινώθηκε, την Παρασκευή 7/5, από τον Σύλλογο Εργαζομένων του ΚΕΘΕΑ μετά από συνάντηση την υφυπουργό Υγείας, ότι αποσύρθηκε το προσχέδιο νόμου της δοτής διοίκησης του ΚΕΘΕΑ, που κατεδάφιζε τον οργανισμό και ενταφίαζε τα στεγνά προγράμματα, τις θεραπευτικές κοινότητες, την απεξάρτηση γενικά. Αυτό θα παραμείνει εσωτερικό κείμενο, ενώ συμφωνήθηκε να παρουσιάσει σε 2 μήνες ο Σύλλογος Εργαζομένων τις δικές του προτάσεις για την αναμόρφωση του ΚΕΘΕΑ.

Αυτή η εξέλιξη είναι αποτέλεσμα της πολιτικής πίεσης που ασκήθηκε στην κυβέρνηση από ένα πανελλαδικό κίνημα συμπαράστασης στο ΚΕΘΕΑ. Θεραπευτές, θεραπευόμενοι, οικογένειες, συλλογικότητες, καλλιτεχνικοί και επιστημονικοί φορείς, δίκτυα αλληλεγγύης, δήμοι και κοινότητες σε όλη την Ελλάδα -με μελανή εξαίρεση το Δήμο της Αθήνας-τα κόμματα της αντιπολίτευσης και πλήθος κόσμου ένωσαν όλοι τη φωνή τους, απαιτώντας να αποσυρθεί το προσχέδιο νόμου.

Το πολιτικό κόστος που συνεπάγονταν αυτή η λαϊκή κατακραυγή υποχρέωσε την κυβέρνηση να αναδιπλωθεί. Όπως είπε ο πρόεδρος του Συλλόγου, είναι μια πρώτη επιτυχία. Δεν είναι μια καθολική νίκη.

Γιατί, όσο παραμένει σε ισχύ και δεν καταργείται η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που κατήργησε το αυτοδιοίκητο του ΚΕΘΕΑ και επέβαλε τη δοτή διοίκηση, ο κίνδυνος παραμένει. Αυτή η Διοίκηση διορίστηκε με κυβερνητικό πραξικόπημα πριν 1,5 χρόνο για να φέρει σε πέρας μια κυβερνητική αποστολή : να αλλάξει ριζικά το χαρακτήρα του Οργανισμού, να καταργήσει τις θεραπευτικές κοινότητες, τα στεγνά προγράμματα, την Απεξάρτηση, να δημιουργήσει όρους σύμπραξης με τον ιδιωτικό τομέα, να μετατρέψει το ΚΕΘΕΑ σε κάτι σαν τον ΟΚΑΝΑ, επιβάλλοντας σαν κυρίαρχη πολιτική την πολιτική «μείωσης της βλάβης». Γιατί αυτό επιβάλλει η παγκόσμια καπιταλιστική αγορά, οι πολυεθνικές του φαρμάκου, τα ιατρικά και παραϊατρικά κυκλώματα, που δρουν ασύδοτα στο χώρο των ναρκωτικών. Χρειάζονται την συντήρηση της εξάρτησης και τα κάθε είδους υποκατάστατα. Δεν θέλουν απεξαρτημένους ανθρώπους, που παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους και δίνουν τη μάχη της ισότιμης επανένταξής τους στο κοινωνικό σύνολο. Αντιμετωπίζουν τα εξαρτημένα άτομα ως χρόνιους, ανίατους ασθενείς, που έχουν ανάγκη από κάποιο υποκατάστατο, ως φάρμακο στην ασθένειά τους και που η θέση τους βρίσκεται στο χώρο του κοινωνικού περιθωρίου και του αποκλεισμού.

Αυτή ήταν η λογική του προσχεδίου νόμου της δοτής διοίκησης. Με αυτή θα πρέπει να αναμετρηθούν οι εργαζόμενοι του ΚΕΘΕΑ, αυτή να καταρρίψουν. Πρώτα, όμως, θα πρέπει να απαιτήσουν την κατάργηση της ΠΝΠ και της δοτής διοίκησης, να ακολουθήσουν δημοκρατικές διαδικασίες στη διαδικασία της επεξεργασίας των προτάσεών τους και να υπερβούν χρόνιες παθογένειες του οργανισμού.

Ο αγώνας για την απεξάρτηση και τη Ζωή πρέπει να συνεχιστεί μέχρι την τελική νίκη, χωρίς εφησυχασμούς και χωρίς αυταπάτες.

Το κοινωνικό Μέτωπο που δημιουργήθηκε για την υπεράσπιση του ΚΕΘΕΑ και της ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ πρέπει να γίνει ακόμα πιο μαζικό και δυνατό για να συντρίψει τα κυβερνητικά σχέδια. Για να υπερασπιστεί στην πράξη το δικαίωμα στη ΖΩΗ!

Πηγή : Νέα Προοπτική