Σελίδα αντιπληροφόρησης της Αυτόνομης Μαχόμενης Ομάδας (για την υγεία) * Για ένα αυτόνομο - μαχητικό -ανεξάρτητο κίνημα ληπτών των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και νοσηλευτικού προσωπικού * Για Επικοινωνία : thanasis.ane@gmail.com *

Τρίτη 29 Αυγούστου 2023

Esme Wejung Wang : Όλες Μου Οι Σχιζοφρένειες

Βιβλιοπαρουσίαση από την Κατερίνα Μάτσα

 


 

Esme Wejung Wang, ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΟΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΕΣ, πρόλογος Ν. Στεφανής, μετάφραση Δέσποινα Αντωνοπούλου και Γιάννης Ζέρβας, εκδ. ΑΓΡΑ 2023

 

Ένα καταπληκτικό βιβλίο από μια γυναίκα που βίωσε την ψύχωση και έμαθε να ζει με αυτή, ενώ παράλληλα δούλευε ως ερευνήτρια σε θέματα ψυχικής υγείας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Ένα βιβλίο που περνά διαρκώς από την αφήγηση των προσωπικών ψυχωτικών βιωμάτων στην κατάθεση των πιο πρόσφατων και τεκμηριωμένων επιστημονικών δεδομένων για την ψυχική διαταραχή. Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που καταπιάνεται με τα μεγάλα ζητήματα της Ψυχιατρικής. Την καταβύθιση στον τρομακτικό κόσμο της ψύχωσης και την απότομη ανάδυση στον πραγματικό κόσμο. Την αδιάκοπη μετάβαση από τον ένα κόσμο στον άλλο. Τα εξωπραγματικά βιώματα και τις επιστημονικές ερμηνείες τους. Τις αυτοκτονικές παρορμήσεις, την έλξη του κενού, τις τρομακτικές ψευδαισθήσεις, τις παραληρητικές ιδέες, τις διαγνωστικές κατηγορίες. Σχιζοφρένεια, σχιζοσυναισθηματική διαταραχή, διπολική διαταραχή, διαταραχή μετατραυματικού στρες. Θεραπευτική αντιμετώπιση, ηλεκτροσόκ, φαρμακοθεραπεία, συμπεριφορική -γνωσιακή ψυχοθεραπεία, ακόμα και μυστικιστικές θεραπείες.

Το βιβλίο αυτό έρχεται σε μια εποχή αύξησης των ψυχικών διαταραχών, μετά την πανδημία ιδιαίτερα και δίνει αξιόπιστες απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα που αφορούν τη βιολογική βάση, τη γενετική, την κατάταξη σε διαγνωστικές κατηγορίες, τη δυνατότητα ίασης.

Η συγγραφέας Εσμέ Ουετζούν Ουάνγκ φωτίζει με τον δικό της ευρυγώνιο φακό τον κόσμο των ανθρώπων που πάσχουν από μια σοβαρή ψυχική διαταραχή και αποκαλύπτει την πραγματικότητα που καλύπτεται συνήθως από προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες και κάθε είδους αντεπιστημονική πλάνη. Με αυτό τον τρόπο απομυθοποιεί, αποκαλύπτοντας επιστημονικές αλήθειες.

«Η σχιζοφρένεια συρρικνώνει την πραγματικότητα προς όφελος της δικής της εσωτερικής λογικής» (σελ. 19). Την ανατομία αυτής ακριβώς της εσωτερικής λογικής επιχειρεί η συγγραφέας, παλεύοντας, όπως λέει, να βγάλει νόημα από το παράλογο. Παράλληλα, κάνει σοβαρή κριτική στο DSM, τη “βαρειά μώβ βίβλο της τρέλας στο ράφι του κλινικού γιατρού», στον αναγκαστικό εγκλεισμό στο ψυχιατρικό άσυλο, στο σύστημα ψυχικής υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

«Η λέξη «άσυλο» πυροδοτεί πολιτιστικούς συνειρμούς, όπως την ταινία «στη φωλιά του κούκου, με τρομακτική και άγρια μεταχείριση των ψυχιατρικών ασθενών. Κι όμως υποθέτω ότι αυτό που είναι πραγματικά τρομακτικό στη λέξη σχετίζεται περισσότερο με την αναποτελεσματικότητα της ψυχιατρικής αντιμετώπισης από αυτόν τον τομέα, που έχει κάνει λίγα πράγματα για να συγκρατήσει τις πιο ενοχλητικές συμπεριφορές των ασθενών, μεταξύ αυτών τις ανεξήγητες, τις επικίνδυνες, ή τις βίαιες» (σελ. 135).

Η συγγραφέας απευθύνεται σε όσους πάσχουν από σοβαρή ψυχική ασθένεια, αλλά και στους φροντιστές τους, στα πρόσωπα της οικογένειας που τους αγαπούν και τους νοιάζονται, αλλά και στους ειδικούς, που συχνά ταυτίζουν τον άνθρωπο με την ασθένειά του, επικεντρώνοντας αποκλειστικά στα συμπτώματά του. Αυτό που φωνάζει με όλη τη δύναμη της ψυχής της είναι ότι η ασθένεια εκδηλώνεται με τρόπους που εμποδίζουν να δούμε ότι και οι ψυχασθενείς είναι άνθρωποι που μπορούν και αυτοί να ονειρευτούν κι ακόμα να κάνουν άλλους να ονειρευτούν γι’ αυτούς. Έχουν, συνήθως, μεγάλες ικανότητες, τρομερή ευαισθησία, έχουν πολύ υποφέρει στη ζωή τους. Και όπως τονίζει, «Για εμάς που ζούμε με σοβαρή ψυχική ασθένεια, ο κόσμος είναι γεμάτος με κελιά, όπου μπορεί να μας κλείσουν μέσα. Η ελπίδα μου είναι ότι θα παραμείνω έξω από αυτά τα κελιά για το υπόλοιπο της ζωής μου, αν και επιτρέπω στον εαυτό μου την επιλογή να νοσηλευτώ σε μια ψυχιατρική πτέρυγα, αν η αυτοκτονία μου φανεί η μοναδική άλλη επιλογή. Επιμένω, χρόνια μετά, ότι καμμιά από τις τρεις ακούσιες νοσηλείες μου δεν με βοήθησε. Πιστεύω ότι ο εγκλεισμός μου σε μια ψυχιατρική πτέρυγα παρά τη θέλησή μου παραμένει από τα πιο τρομακτικά τραυματικά μου βιώματα» (σελ. 152).

 Η πολύ καλή μετάφραση καθώς και η άψογη επιμέλεια του βιβλίου με τις πολύ επεξηγηματικές σημειώσεις συμβάλουν στην μοναδικότητα του σπουδαίου αυτού εκδοτικού εγχειρήματος. Και όπως λέει στον Πρόλογό του ο καθηγητής Ψυχιατρικής Νίκος Στεφανής, «το βιβλίο είναι ανυπολόγιστης αξίας για όποιον θέλει να αφουγκραστεί, να συναισθανθεί και να κατανοήσει τον πλησίον μας που έτυχε να πάσχει από τις πλέον αινιγματικές και σοβαρές ψυχικές διαταραχές, αυτές του φάσματος των ψυχώσεων».

Πηγή : Νέα Προοπτική

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου