Για Τα Απαράδεκτα Σχόλια Κατά Της Απεργίας Των Φαρμακοποιών Στο ygeianet

Μια απεργή φαρμακοποιός ενός φαρμακείου «της γειτονιάς»

Με αγανάκτηση είδα προ ημερών τα προκλητικά σχόλια στην ιστοσελίδα ygeianet με στόχο να απαξιώσουν ολόκληρο τον κλάδο των φαρμακοποιών και να απομονώσουν την απεργιακή μας αντίσταση τείνοντας «χέρι βοηθείας» προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να περάσει τον κάβο των ολέθριων μνημονιακών μέτρων που είναι μπροστά μας.

Σε πε­ρί­πτω­ση που δεν το γνω­ρί­ζε­ται στο ygeianet , η φαρ­μα­κευ­τι­κή είναι μιας 5ε­τους φοί­τη­σης πα­νε­πι­στη­μια­κή σχολή ανώ­τα­της εκ­παί­δευ­σης. Και μπο­ρεί να έχει ένα χρόνο λι­γό­τε­ρη φοί­τη­ση από την ια­τρι­κή, έχει όμως πολλά κοινά μα­θή­μα­τα, που πα­ρα­δί­δο­νται και εξε­τά­ζο­νται , στη σχο­λές της ια­τρι­κής από τους ίδιους κα­θη­γη­τές με εσάς. Οπότε ελ­πί­ζω ότι η δια­φω­νία σας με την επι­στη­μο­νι­κό­τη­τά μας, δεν έχει να κάνει με την εκ­παί­δευ­σή μας... Σπου­δά­ζου­με στις ίδιες σχο­λές, λοι­πόν, έχου­με και κοινά μα­θή­μα­τα, αλλά έχου­με δια­φο­ρε­τι­κές κα­τευ­θύν­σεις στις υπη­ρε­σί­ες που προ­σφέ­ρου­με στον πο­λί­τη.

Σας δια­βε­βαιώ­νω ότι η συ­ντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία του κλά­δου ζει κα­θη­με­ρι­νά με το φόβο της πτώ­χευ­σης ή της από­λυ­σης. Οπότε όσοι από τους φαρ­μα­κο­ποιούς (κι ευ­τυ­χώς εί­μα­στε πολ­λοί), συ­νε­χί­ζου­με να δια­τη­ρού­με τα φαρ­μα­κεία μας, ως χώ­ρους συμ­βου­λής και ου­σια­στι­κής εξυ­πη­ρέ­τη­σης του πο­λί­τη, θα πρέ­πει να χαί­ρου­με του σε­βα­σμού σας. Σε πολ­λές ιδιαί­τε­ρα απο­μα­κρυ­σμέ­νες πε­ριο­χές της Ελ­λά­δας, όπου το κρά­τος δεν έχει φρο­ντί­σει ΚΑΚΩΣ, να υπάρ­χει κέ­ντρο υγεί­ας και ια­τρός εύ­κο­λα προ­σβά­σι­μος, το φαρ­μα­κείο ανα­γκα­στι­κά βοηθά στην πρω­το­βάθ­μια πε­ρί­θαλ­ψη, πα­ρέ­χο­ντας, μέσα στα πλαί­σια των γνώ­σε­ων του επι­στη­μο­νι­κή συμ­βου­λή και κα­τεύ­θυν­ση. Για εμάς η ιδιώ­τευ­ση δεν είναι επι­λο­γή αλλά ανα­γκαιό­τη­τα: Δη­μό­σια φαρ­μα­κεία, ανοι­χτά στο κοινό, δεν υπάρ­χουν και οι θέ­σεις στα φαρ­μα­κεία νο­σο­κο­μεί­ου και ΕΟΠΥΥ είναι τόσο απει­ρο­ε­λά­χι­στες, που είναι ζή­τη­μα να μπο­ρούν να προ­σλαμ­βά­νο­νται 3 άν­θρω­ποι κάθε χρόνο ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛ­ΛΑ­ΔΑ.

Μας κα­τη­γο­ρεί­ται ότι δια­κι­νού­με στα φαρ­μα­κεία μας προ­ϊ­ό­ντα πα­ρα­φαρ­μα­κευ­τι­κά. Κα­ταρ­χήν πολλά από αυτά και ανα­φέ­ρο­μαι στα συ­μπλη­ρώ­μα­τα δια­τρο­φής και βι­τα­μί­νες, μπο­ρεί να μην έχουν κου­πό­νι, αλλά είναι ου­σί­ες που αλ­λη­λε­πι­δρούν με θε­ρα­πευ­τι­κές αγω­γές και η χο­ρή­γη­ση τους ΚΑ­ΝΟ­ΝΙ­ΚΑ θα έπρε­πε να γί­νε­ται ΜΟΝΟ ΔΙΑ ΧΕΙ­ΡΟΣ ΦΑΡ­ΜΑ­ΚΟ­ΠΟΙΟΥ, και όχι από τα διά­φο­ρα μι­κρο­κα­τα­στή­μα­τα βιο­λο­γι­κών προ­ϊ­ό­ντων, τα σου­περ­μαρ­κετ κτλ, για το φόβο της αλ­λοί­ω­σης της απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας των φαρ­μα­κων. Και για αυτά τα προ­ϊ­ό­ντα, όπως και για τα υπό­λοι­πα φάρ­μα­κα, ο φαρ­μα­κο­ποιός απο­τε­λεί το φίλ­τρο εξορ­θο­λο­γι­σμού και προ­στα­σί­ας απέ­να­ντι στο βομ­βαρ­δι­σμό του κό­σμου από τις αλ­λε­πάλ­λη­λες δια­φη­μί­σεις τους, που πολύ κακώς οι κυ­βερ­νή­σεις (προη­γού­με­νες, αλλά και τω­ρι­νές) έχουν επι­τρέ­ψει.

Οσον αφορά, τα κα­λυ­ντι­κά, κα­ταρ­χήν να πω, ότι τα πε­ρισ­σό­τε­ρα από αυτά ήταν σει­ρές κα­λύ­ντι­κών δερ­μα­το­λο­γι­κών ή/και φυ­τι­κών που αρ­χι­κά σχε­δι­στή­καν να δια­κι­νού­νται μόνο μέσω φαρ­μα­κεί­ου. Αν δεν το γνω­ρί­ζε­ται ήδη, μέσα στην ύλη των σπου­δών μας, μαζί με τα προ­α­να­φερ­θέ­ντα ίδια με τους ια­τρούς μα­θή­μα­τα και τις απει­ρες χη­μεί­ες φαρ­μά­κων που κά­να­με, εί­χα­με και χη­μεία τρο­φί­μων και τε­χνο­λο­γία πα­ρα­σκευ­ής και ελέγ­χου καλ­λυ­ντι­κών προ­ϊ­ό­ντων. Οπότε τα καλ­λυ­ντι­κά αυτά φτιά­χτη­καν για να δια­κι­νού­νται από γνώ­στες της σύ­στα­σής τους και των πι­θα­νών αλ­λερ­γιών και φω­το­ευαι­σθη­σιών που μπο­ρεί να προ­κλι­θούν, απο αυτά σε συγ­χο­ρή­γη­ση με θε­ρα­πευ­τι­κές αγω­γές ή σε άλλες φυ­σι­κές για τον άν­θρω­πο κα­τα­στά­σεις, όπως είναι πχ οι εγκυ­μο­σύ­νες. Δυ­στυ­χώς οι ίδιες οι εται­ρί­ες τους, στο βωμό του με­γα­λύ­τε­ρου κέρ­δους, ξε­φτύ­λι­σαν την αξία του προ­ϊ­ό­ντος τους και της συμ­βου­λής που ερ­χό­ταν για την από­κτη­σή του, με τη διά­θε­ση τους και σε άλλα κα­νά­λια δια­νο­μής.

Ενα τε­λευ­ταίο και κα­θα­ρά πρα­κτι­κό για εμάς ζή­τη­μα ύπαρ­ξης των πα­ρα­φαρ­μα­κευ­τι­κών προ­ϊ­ό­ντων στα φαρ­μα­κεία μας, είναι η κα­θα­ρά συ­μπλή­ρω­ση της ρευ­στό­τη­τας μας, για να μπο­ρού­με να πλη­ρώ­νου­με τους προ­μη­θευ­τές μας. Οπως γνω­ρί­ζε­ται και στους για­τρούς και στους υπό­λοι­πους δυ­στυ­χι­σμέ­νους συμ­βε­βλη­μέ­νους με τον ΕΟΠΥΥ φο­ρείς, οι κα­θυ­στε­ρή­σεις πλη­ρω­μών είναι με­γά­λες. Σε εμάς τους φαρ­μα­κο­ποιούς (καθώς και στους ιδιώ­τες συ­να­δέλ­φους για­τρούς) οι κα­θυ­στε­ρή­σεις πλη­ρω­μών (κι εδώ τα χρή­μα­τα είναι πολλά), οδη­γούν εκτός από την προ­σω­πι­κή φτώ­χεια (μιας και σ’ε­μάς μι­σθός δεν υπάρ­χει) και σε αδυ­να­μία πλη­ρω­μής των προ­μη­θευ­τών των φαρ­μά­κων μας. Αδυ­να­μία που αν συ­νε­χι­στεί για με­γά­λο χρο­νι­κό διά­στη­μα, μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε απώ­λεια του ίδιου μας του φαρ­μα­κεί­ου από προ­μη­θευ­τές, τρά­πε­ζες και εφο­ρεία και εί­σο­δο μας στον ΤΕΙ­ΡΕ­ΣΙΑ. Τα πα­ρα­φαρ­με­κευ­τι­κά προ­ϊ­ό­ντα λοι­πόν υπάρ­χουν στο χώρο μας για να μπο­ρεί αυτό κάπως να εξι­σορ­ρο­πεί­ται. Δυ­στυ­χώς εξαι­τί­ας των απα­νω­τών μνη­μο­νί­ων πάνω από 600 φαρ­μα­κεία έχουν κλεί­σει κι ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ροι συ­νά­δελ­φοι δου­λεύ­ουν στο όριο της φτώ­χειας για να πλη­ρώ­νουν τα χρέη τους.

Οσον αφορά τα φάρ­μα­κα που χο­ρη­γού­νται χωρίς ια­τρι­κή συ­ντα­γή (πχ ΜΗ­ΣΥ­ΦΑ), να σας θυ­μί­σω, ότι πρώ­τον η από­φα­ση αυτή δεν ήταν ποτέ δική μας, αλλά του κρά­τους και είναι μέσα στα αι­τή­μα­τα πολ­λών από εμάς να επι­στρέ­ψουν στη θε­τι­κή λίστα και να χο­ρη­γού­νται μόνο με ια­τρι­κή συ­ντα­γή. Αρκεί και η πρό­σβα­ση στο για­τρό να γίνει ευ­κο­λό­τε­ρη και 24ωρη. Και οι οδη­γί­ες να δί­νο­νται από αυτόν δια χει­ρός του και όχι μέσω τη­λε­φώ­νου ή ενός απλού ση­μειώ­μα­τος. Δυ­στυ­χώς στην Ελ­λά­δα, εν’α­ντι­θέ­σει με τα πε­ρισ­σό­τε­ρα υπό­λοι­πα ευ­ρω­παϊ­κά κράτη, αυτό θέλει πολλή δου­λειά, κα­θό­τι δεν υπάρ­χουν κέ­ντρα συ­ντα­γο­γρά­φη­σης στα εφη­με­ρεύ­ο­ντα νο­σο­μεία, τα κέ­ντρα ΠΕΔΥ, κλεί­νουν πολυ νωρίς και οι ιδιώ­τες ια­τροί έχουν πλα­φόν στις επι­σκέ­ψεις και στην πο­σό­τη­τα των φαρ­μά­κων που μπο­ρούν να συ­ντα­γο­γρά­ψουν.

Για το θέμα της δρα­στι­κής ου­σί­ας στην οποία ανα­φέ­ρε­ται το σχό­λιο του ygeianet λυ­πά­μαι αλλά δεν εί­χα­με κα­νέ­να λόγο να υπε­ρα­σπι­στού­με τη θέση σας για επα­να­φο­ρά της εμπο­ρι­κής ονο­μα­σί­ας και όχι για τους λό­γους που ανα­φέ­ρε­τε. Η χρήση δρα­στι­κής ου­σί­ας επι­τρέ­πει στον ασθε­νή την επι­λο­γή του σκευά­σμα­τος ανά­λο­γα με τον οβολό του, την κά­λυ­ψη ελ­λει­πτι­κών φαρ­μά­κων, χωρίς ανα­γκα­στι­κή επι­στρο­φή στον ιατρό για αλ­λα­γή συ­ντα­γής (κάτι που τα προη­γού­με­να χρό­νια τα­λαι­πω­ρού­σε ιδιαί­τε­ρα τους ασφα­λι­σμέ­νους ), αλλά δια­κό­πτει και τε­λεί­ως την πα­ρά­νο­μη τα­κτι­κή αρ­κε­τών συ­να­δέλ­φων σας, να χο­ρη­γούν συ­γκε­κε­κρι­μέ­να σκευά­σμα­τα με ανταλ­λάγ­μα­τα, αυτά που κα­τη­γο­ρεί­ται εμάς (και ποτέ δεν έγι­ναν για εμας). Βι­βλια, συ­νέ­δρια, τρα­πε­ζώ­μα­τα, τα­ξί­δια ανα­ψυ­χής για ια­τρούς και τις οι­κο­γέ­νειες τους και άλλα πολλά απα­ρά­δε­κτα φαι­νό­με­να, που είμαι σί­γου­ρη ότι θα συμ­φω­νή­σε­τε ότι καλά δια­κό­πη­καν.

Σί­γου­ρα υπάρ­χουν στον κλά­δος μας, και είναι ντρο­πή να απο­κα­λού­νται «συ­νά­δελ­φοι», φαρ­μα­κο­ποιοί, που στο βωμό του κέρ­δους, έχουν θυ­σιά­σει την επι­στη­μο­νι­κό­τη­τά τους και έχουν με­ταλ­λά­ξει τα φαρ­μα­κεία τους, από χώ­ρους συμ­βου­λής κι εξυ­πη­ρέ­τη­σης σε «επι­χει­ρή­σεις» εκ­με­τάλ­λευ­σης του πο­λί­τη και της τσέ­πης του. Ευ­τυ­χώς δεν εί­μα­στε όλοι έτσι και θα σας πα­ρα­κα­λού­σα, να μη γε­νι­κεύ­τε, βά­ζο­ντας μας όλους στο ίδιο επί­πε­δο. Θα μπο­ρέ­σε­τε σί­γου­ρα να γε­νι­κεύ­σε­τε όταν εφαρ­μο­στεί η αλ­λα­γή του ιδιο­κτη­σια­κού κα­θε­στώ­τος. Γιατί όσο ένας φαρ­μα­κο­ποιός που λαμ­βά­νει σο­βα­ρά τον όρκο του «ωφε­λείν ή μη βλά­πτειν», μπο­ρεί να αντι­στα­θεί στη ροπή αυτή, ένας φαρ­μα­κο­ποί­ος υπάλ­λη­λος μιας πο­λυ­ε­θνι­κής αλυ­σί­δας με­γά­λων συμ­φε­ρό­ντων, δε θα μπο­ρέ­σει μπρο­στά στο φόβο της από­λυ­σης. Κατι που μπο­ρεί­τε εύ­κο­λα να κα­τα­λά­βε­τε, αν λά­βε­τε υπ’ό­ψιν σας τις εκα­το­ντά­δες συ­να­δέλ­φων σας, που δου­λεύ­ουν σε ιδιω­τι­κά νο­σο­κο­μεία και υπερ­χρε­ώ­νουν ασφα­λι­στι­κά τα­μεία και ασθε­νείς με άχρη­στες, αλλα επι­κερ­δείς για τον επι­χει­ρη­μα­τία, που τους έχει προ­σλά­βει, εξε­τά­σεις και επεμ­βά­σεις.

Θα συμ­φω­νή­σω επί­σης μαζί σας για τη μη συμ­με­το­χή μας σε όλες σας τις κοι­νη­το­ποι­ή­σεις. Είναι ζή­τη­μα να συμ­με­τεί­χα­με σε 3 πα­νυ­γει­νο­μι­κές απερ­γί­ες και ναι ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟ­ΠΗ ΜΑΣ. Αυτό ήταν όμως δυ­στυ­χώς από­φα­ση της ηγε­σί­ας των συλ­λό­γων μας. Μιας ηγε­σί­ας που έχει κάνει και άλλα πολλά λάθη εκτός από αυτο (κά­ποια τα έχει πα­ρα­δε­χτεί, κά­ποια όχι) και που έχει δυ­σα­ρε­στή­σει πολ­λούς από εμας, όπως γνω­ρί­ζω πολύ καλά έχει δυ­σα­ρε­στή­σει και τον ια­τρι­κό κλάδο η ηγε­σία του ΙΣΑ και του ΠΙΣ.

Ας μη γε­νι­κεύ­ου­με λοι­πόν χρε­ώ­νο­ντας σε ολό­κλη­ρο τον κλάδο τις άθλιες συ­μπε­ρι­φο­ρές ορι­σμέ­νων: Για κάθε έναν άθλιο φρα­γκο­φο­νιά «επι­χει­ρη­μα­τία» φαρ­μα­κο­ποιό, που εξε­φτε­λί­ζει τον κλάδο του με­τα­τρέ­πο­ντας το φαρ­μα­κείο σε υπερ­μπα­κα­λι­κο, υπάρ­χει ένας εξί­σου άθλιος για­τρός που εκτός από ότι παίρ­νει, ζη­τά­ει και το «φα­κε­λά­κι» για να κάνει μια ια­τρι­κή πράξη εξε­φτε­λί­ζο­ντας τον όρκο του. Αλλά και για κάθε ήρωα για­τρό που λιώ­νει το σώμα και το μυαλό του 40ωρα και πα­ρα­πά­νω στις εφη­με­ρί­ες, παίρ­νο­ντας πε­ντα­ρο­δε­κά­ρες, ανα­ντί­στοι­χες με την προ­σφο­ρά του, υπάρ­χει κι ένας φαρ­μα­κο­ποιός της γει­το­νιάς, χω­μέ­νος στην τρύπα για φαρ­μα­κείο του, που θα συ­νε­χί­σει απλή­ρω­τος να αρ­νεί­ται μια πώ­λη­ση πα­ρα­φαρ­μά­κου, αν αυτή δεν πρό­ε­κει­ται να ωφε­λή­σει και θα συ­νε­χί­σει να δίνει τη συμ­βου­λή του εξυ­πη­ρε­τω­ντας κι αυτός με τον τρόπο του, τους ίδιους ασθε­νείς.

Ας αρ­χί­σου­με λοι­πόν να εί­μα­στε αλ­λη­λέγ­γυοι στις αγω­νί­ες και στους αγώ­νες μας. Ει­δι­κά την εποχή αυτή του 3ου μνη­μο­νί­ου, που ήρθε για όλους μας σα σφα­λιά­ρα από μια κυ­βέρ­νη­ση που ενώ πα­ρου­σιά­στη­κε «αρι­στε­ρή» κάθε άλλο παρά το καλό του πο­λί­τη δεί­χνει να υπε­ρα­σπί­ζε­ται. Γιατί στην τε­λι­κή και η αλ­λα­γή του ιδιο­κτη­σια­κού κα­θε­στώ­τος των φαρ­μα­κεί­ων, όπως και πολ­λές άλλες απο­φά­σεις της «δεύ­τε­ρης φοράς «αρι­στε­ράς»» που αφο­ρούν και τα νο­σο­κο­μεία, απο­σκο­πούν μόνο στην εξυ­πη­ρέ­τη­ση των συμ­φε­ρό­ντων του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου. Ελ­πί­ζω να μη δια­φω­νεί­τε με αυτό.

Μπο­ρεί λοι­πόν οι «μι­κρο­ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες» φαρ­μα­κο­ποιοί, να «ξυ­πνή­σαν» τώρα που το «ιδιο­κτη­σια­κό» θίγει τα μι­κρο­συμ­φέ­ρο­ντα τους, αλλά εμείς οι υπό­λοι­ποι «της γει­το­νιάς», πι­στοί σε όσα ζη­τά­γα­με από καιρό, από τη Δευ­τέ­ρα και όσο χρεια­στεί απερ­γού­με για τα εξής:

• Επάρ­κεια φαρ­μά­κων.
• Επαρ­κής χρη­μα­το­δό­τη­ση του ΕΟΠΥΥ και των ασφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων για έγκαι­ρη εξό­φλη­ση των χρεών του σε όλους τους συμ­βε­βλη­μέ­νους φο­ρείς (ια­τρούς, νο­ση­λευ­τές, φαρ­μα­κο­ποιους, φυ­σι­κο­θε­ρα­πευ­τές, μι­κρο­βιο­λο­γι­κά κέ­ντρα κτλ).
• Κα­τάρ­γη­ση του ενός ευρώ ανα συ­ντα­γή.
• Δια­τή­ρη­ση του ΕΚΑΣ .
• Κα­τάρ­γη­ση των δι­πλών τιμών (εται­ρι­κής και ασφα­λι­στι­κής) για κάθε φάρ­μα­κο, που οδη­γού­σε σε αύ­ξη­ση των συμ­με­το­χών.
• Φάρ­μα­κα κάθε μορ­φής (ΜΗ­ΣΥ­ΦΑ και συ­ντα­γο­γρα­φού­με­να) καθώς και βι­τα­μί­νες και συ­μπλη­ρώ­μα­τα δια­τρο­φής, ΜΟΝΟ από το φαρ­μα­κείο.
• Φαρ­μα­κεία που να ανοί­κουν μόνο σε πτυ­χιού­χους, αδειού­χους φαρ­μα­κο­ποιούς κι όχι σε επι­χει­ρη­μα­τί­ες ει­σα­γό­με­νους ή ντό­πιους, με στόχο τη δια­τή­ρη­ση της επι­στη­μο­νι­κό­τη­τας και την προ­στα­σία της δη­μό­σιας υγεί­ας.
• Ενας φαρ­μα­κο­ποιός, μία άδεια, ένα φαρ­μα­κείο.
• Επα­να­φο­ρά του ωρα­ρί­ου στο αν­θρώ­πι­νο 40ωρο/ πεν­θή­με­ρο ώστε να μπο­ρεί να ακο­λου­θεί­ται από κάθε φαρ­μα­κο­ποιό, χωρίς αυτός (ει­δι­κά όταν δου­λεύ­ει μόνος του), να οδη­γεί­ται σε σω­μα­τι­κή και πνευ­μα­τι­κή εξό­ντω­ση.

Πηγή : rproject