Αγώνας για ένα κοινωνικό κίνημα χειραφέτησης ενάντια στις εξαρτήσεις κάθε τύπου
Παγκόσμια μέρα κατά των ναρκωτικών, μια μέρα σοβαρού προβληματισμού, κοινωνικού διαλόγου και δράσης.
Στην Ελλάδα της κρίσης, η διάδοση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών και ιδιαίτερα των πολύ τοξικών, φτηνών και διαθέσιμων σε όλους, αυξάνονται κατά γεωμετρική πρόοδο. Όλο και περισσότεροι νέοι χάνονται καθημερινά στην κόλαση του κόσμου των ουσιών, αναζητώντας εκεί όλα όσα λείπουν απ’ τη ζωή τους, μια διέξοδο στο απόλυτο αδιέξοδο που βιώνουν καθημερινά με τεράστιο πόνο, ένα τρόπο να καλύψουν τα εσωτερικά κενά, την ανία, την αίσθηση του ανικανοποίητου, την εσωτερική ένταση, την απουσία νοήματος στη ζωή τους.
Όλο και περισσότεροι νέοι, επίσης, που βλέπουν τον εαυτό τους χωρίς μέλλον, καταδικασμένο να ζει μέσα στην ανασφάλεια, την αβεβαιότητα, τη μιζέρια, μοναχικοί και δυστυχισμένοι καταφεύγουν στις «νέες» εξαρτήσεις (διαδίκτυο, τροφή, τζόγο κ.ά.). Η καπιταλιστική κοινωνία, μέσα στην κρίση της, τρώει τα παιδιά της. Γιατί το φαινόμενο της εξάρτησης είναι κοινωνικό. Αποτελεί έκφραση και μέτρο της δυσφορίας του σύγχρονου ανθρώπου μέσα σ’ ένα πολιτισμό παρακμής. Η αναγωγή του σε χρονία ανίατη ασθένεια και μάλιστα αυτοπροκαλούμενη, που προβάλλεται από διάφορους κύκλους δεν εξυπηρετεί παρά μόνο τους απολογητές τής υπάρχουσας κατάστασης πραγμάτων, όσους, συνειδητά ή ασυνείδητα, επιδιώκουν την προσαρμογή στους μηχανισμούς της βιοεξουσίας, είτε μέσω της υποκατάστασης των ναρκωτικών είτε μέσω της ανοιχτής και απροκάλυπτης καταστολής, είτε μέσω των «μαλακών ναρκωτικών» και των πλαστών διλημμάτων για το δικαίωμα στη μέθη και τη φυγή.
Η μάχη ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό, τον στιγματισμό, τον ρατσισμό, η μάχη για μια ουσιαστική πολιτική πρόληψης της διάδοσης των εξαρτήσεων έχει σαν ουσιαστικό περιεχόμενο και στόχο την κοινωνική χειραφέτηση. Σ’ αυτό ακριβώς ανάγεται και η θεραπευτική διαδικασία της απεξάρτησης και της ισότιμης κοινωνικής επανένταξης. Στα πλαίσια του θεραπευτικού πλουραλισμού και της απόφασης του εξαρτημένου ατόμου να επιλέξει το ίδιο το θεραπευτικό πρόγραμμα που του ταιριάζει, πρέπει να παλέψουμε ενάντια στην λειτουργική υποβάθμιση και τον κίνδυνο κατάρρευσης των θεραπευτικών προγραμμάτων που λειτουργούν σήμερα και για τη δημιουργία νέων προγραμμάτων που θα καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες που υπάρχουν.
Όλοι όσοι δίνουν τη μάχη για την απεξάρτησή τους, οι απεξαρτημένοι, οι θεραπευτές, όλοι όσοι αγωνίζονται μέσα στην κοινωνία για την οργάνωση της αντίστασης, με τις αρχές της συλλογικότητας, της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης πρέπει να κινητοποιηθούν προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός κοινωνικού κινήματος ενάντια στην εξάρτηση ως τρόπο ζωής, για την κοινωνική χειραφέτηση και την απελευθέρωση από κάθε είδους δεσμά, για το δικαίωμα όλων στη ΖΩΗ.
Aθήνα 16 Iουνίου 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου